De fiscale behandeling van aanbrengpremies
In de huidige krappe arbeidsmarkt kan het interessant zijn om je eigen werknemers of zelfs derden in te schakelen om goede kandidaten te vinden voor openstaande vacatures. Als zo'n aangedragen kandidaat daadwerkelijk wordt aangenomen en eventuele andere voorwaarden zijn vervuld, kan je de 'aanbrenger' een beloning geven. Dit noemen we een aanbrengpremie, aanwervingspremie of referral fee.
De vraag is hoe de fiscus zo’n premie bekijkt: is het een beroepsinkomen of een divers inkomen?
De Dienst Voorafgaande Beslissingen (DVB), een onderdeel van de belastingdienst dat op voorhand bindende adviezen geeft over de toepassing van bepaalde fiscale regels op een concrete situatie van een belastingplichtige, heeft hierover al vaker uitspraken gedaan en recent zijn standpunt bevestigd.
Hoe belast de fiscus de aanbrengpremie?
Er worden twee uitgangspunten gehanteerd:
De aanbrengpremie die enkel voor de eigen werknemers beschikbaar is, wordt beschouwd als een bezoldiging. De fiscus beschouwt dit immers als een beloning voor het werk binnen de arbeidsrelatie, net als wedden, lonen, commissies, gratificaties, premies, vergoedingen en alle andere gelijkaardige beloningen.
De premie wordt dus belast als loon waarop bedrijfsvoorheffing wordt ingehouden. Vermits het een onregelmatige beloning is, is ze bovendien onderworpen aan het uitzonderlijke tarief van de bedrijfsvoorheffing dat kan oplopen tot 53,50%.
Dit vermoeden kan weerlegd worden door via feitelijke bewijzen aan te tonen dat de premie niets met de arbeidsrelatie te maken heeft.
In een specifieke situatie waarover de DVB oordeelt, gelden de volgende voorwaarden:
- Zowel werknemers als derden kunnen de premie krijgen, onder exact dezelfde voorwaarden;
- De premie is louter voor het aanbrengen van de kandidaat; de aanbrenger is verder niet betrokken bij de selectieprocedure;
- De premie is beperkt in de tijd omdat men de premie maximaal twee keer per jaar kan ontvangen.
Onder deze specifieke omstandigheden vindt de DVB dat de premie geen beroepsinkomen is maar wel een “divers inkomen”, dat belast wordt tegen een vast tarief van 33%.
“Diverse inkomsten” zijn winsten of baten die, zelfs als ze slechts occasioneel of toevallig voorkomen en buiten een beroepsactiviteit vallen, toch voortvloeien uit een prestatie, verrichting, speculatie of het leveren van diensten aan anderen. De DVB beschouwt de aanbrengpremie als zo’n toevallige prestatie, zowel voor eigen personeel als voor derden die de premie ontvangen.
Wat betekent dit nu voor jouw bedrijf?
Een uitspraak (ruling) van de DVB heeft een beperkte draagwijdte: ze is alleen bindend voor het bedrijf dat de ruling vraagt en voor de specifieke situatie die is voorgelegd. Wil jouw bedrijf zekerheid dat de premie als “divers inkomen” (33% belasting) wordt beschouwd? Vraag dan zelf vooraf een ruling aan bij de DVB.
De RSZ is een ander verhaal; zij is immers niet gebonden aan de fiscale ruling. De RSZ beschouwt alle voordelen, in geld of in geld waardeerbaar, die een werknemer ontvangt in het kader van de arbeidsovereenkomst of de aanwerving, die betaald worden door de werkgever of door een derde, doorgaans wél als loon.
Het is daarom sterk aangeraden om op aanbrengpremies die je aan je eigen werknemers betaalt altijd sociale zekerheidsbijdragen in te houden, ongeacht hoe de fiscus de premie belast.
Belangrijk: HR-medewerkers of directieleden kunnen geen aanbrengpremie ontvangen omdat zij al invloed hebben op wie er wordt aangenomen.
